Nadużywanie alkoholu przez członka rodziny wywołuje wiele negatywnych skutków dla jego najbliższych. Często osoby te stają się ,,współuzależnione”. Spożycie alkoholu wśród obywateli wciąż rośnie. Według ekspertów obecnie na jednego mieszkańca Polski przypada ok. 11 litrów czystego alkoholu rocznie.

Uzależnienie od alkoholu to zespół zaburzeń fizjologicznych, behawioralnych i poznawczych powstających w wyniku wielokrotnego spożywania alkoholu. Według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-10) sporządzonej przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) o alkoholizmie można mówić, gdy występuje łącznie trzy lub więcej z poniższych objawów – przez pewien okres w ciągu ostatniego roku:

– silna potrzeba picia alkoholu;

– trudność kontrolowania ilości wypitego alkoholu;

– ciągłe nadużywanie alkoholu mimo zauważalnych negatywnych następstw picia;

– przedkładanie czynności przyjmowania alkoholu nad inne zajęcia i zobowiązania;

– występowanie objawów stanu odstawienia alkoholowego (np. omamów, halucynacji) i potrzeba przyjmowania coraz większych ilości alkoholu w celu uniknięcia ponownego wystąpienia objawów;

– zmieniona tolerancja przyjmowanego alkoholu (potrzeba spożycia większej dawki alkoholu w celu wywołania pożądanego efektu).

 

,,Współuzależnieni”, czyli rodzina

Współuzależnienie nie jest chorobą – to nieumiejętność przystosowania się do sytuacji problemowej. Można je diagnozować tylko u osób dorosłych, które mają możliwość wyboru zareagowania na problem alkoholu wśród najbliższych. Natomiast dzieci muszą odnaleźć się w sytuacji, jaką stwarzają dla nich dorośli. [czytaj więcej] 

Według danych zawartych na stronie internetowej Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (PARPA) przejawem współuzależnienia drugiej osoby są: skupienie się na myślach i uczuciach osoby nadużywającej alkoholu, poszukiwanie usprawiedliwień nadmiernego picia, ukrywanie problemu przed innymi, przejmowanie odpowiedzialności za zachowania pijącego członka rodziny oraz przejmowanie zaniedbywanych przez pijącego obowiązków domowych.

W rozmowie z redakcją portalu Ostrzegamy.online dyrektor Wojewódzkiego Ośrodka Terapii Uzależnień i Współuzależnienia w Toruniu dr n. med. Lech Grodzki wskazał, że współuzależnienie ,,często ogranicza możliwość podjęcia działań wobec osoby bliskiej”.

– To jest coś, co przysłania nam oczy i zabiera umiejętności podjęcia działania wobec tych osób. Dlatego warto skorzystać z porady u specjalisty terapii uzależnień, psychologa zajmującego się tym problemem. On pomoże nam w dalszym działaniu – wskazywał ekspert.

 

Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych

[PARPA] jest specjalistyczną agencją rządową. Powstała w 1993 roku na bazie Ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Celem działania PARPA jest rozwiązywanie problemów alkoholowych oraz inicjowanie działań profilaktycznych.

– Do zadań PARPA należy monitorowanie dostępności leczenia odwykowego i jakości ofert terapeutycznych, inicjowanie nauki nowych metod leczenia. To również negocjowanie i sugerowanie, na przykład Narodowemu Funduszowi Zdrowia lub Ministerstwu Zdrowia korzystnych dla uzależnionych oraz współuzależnionych rozwiązań prawnych dotyczących pomocy i leczenia uzależnień – tłumaczy portalowi Ostrzegamy.online Jadwiga Fudała, Kierownik Działu Lecznictwa Odwykowego i Programów Medycznych PARPA.

Jak wskazuje ekspert, kilka lat temu w wyniku zmiany prawa doszło do sytuacji, w której członek rodziny na leczenie w poradni uzależnień musiał uzyskać skierowanie od lekarza pierwszego kontaktu. PARPA podjęła wtedy interwencję i doprowadziła do przywrócenia dawnego prawa. Obecnie z pomocy specjalistycznej można korzystać bez skierowania. Zlikwidowało to barierę, która powodowała dyskomfort w zgłaszaniu się na leczenie oraz przyspieszyło udzielenie pomocy osobom jej potrzebującym.

 

Kampanie profilaktyczne

W ramach działalności PARPA tworzone są także kampanie profilaktyczne skierowane do dzieci i młodzieży. Ich celem jest wydłużenie wieku inicjacji alkoholowej ze względu na niszczące właściwości alkoholu dla młodego organizmu. Działania profilaktyczne obejmują także dorosłych. Spożywanie alkoholu zawsze niesie za sobą ryzyko szkód zdrowotnych i społecznych.

– Należy zdawać sobie sprawę, że w wyniku kampanii ludzie nie zmieniają postaw, ale dowiadują się o problemie. Kampania ma na celu zasygnalizowanie problemu, stworzenie dyskomfortu psychicznego wśród osób, które uważają, że nic złego się nie dzieje – wskazuje Jadwiga Fudała.

Jedną z inicjatyw profilaktycznych podejmowanych przez PARPA była kampania ,,Ciąża bez alkoholu”. Adresowana do kobiet w ciąży, miała na celu rozpowszechnianie wiedzy na temat szkodliwego wpływu alkoholu na rozwój dziecka w życiu płodowym.

– Nie ma bezpiecznej dawki dla płodu chroniącej przed toksycznym działaniem alkoholu. Należy uświadomić kobietom, że spożywanie alkoholu w ciąży zagraża nie tylko im bezpośrednio, ale i dziecku, które skutki będzie odczuwało przez całe życie – podkreśla ekspert.

Więcej o kampanii „Ciąża bez alkoholu” możemy przeczytać [tutaj].

Inna kampania, „Powstrzymaj pijanego kierowcę”, skierowana była nie tylko do osób kierujących pojazdami mechanicznymi, ale także do wszystkich tych, którzy zauważą, że ktoś próbuje prowadzić pod wpływem alkoholu. Przekonywała odbiorców, by nie wspierać i nie wsiadać do samochodu razem z osobą pijącą. [czytaj więcej]

Kolejna kampania, „Wyhamuj w porę”, jest skierowana nie tyle do ludzi uzależnionych, co nadużywających alkoholu. Jej cel to ograniczenie liczby osób pijących [ryzykownie i szkodliwie] oraz przekazanie wiedzy na temat szkód, jakie wiążą się ze spożywaniem alkoholu. [czytaj więcej]

 

Narodowy Program Trzeźwości

W walkę z alkoholizmem włącza się także Kościół katolicki. Z inicjatywy Zespołu Konferencji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Trzeźwości zapoczątkowany został Narodowy Program Trzeźwości. Dokument ogłoszono 13 lutego 2018 roku, w 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości.

,,W roku jubileuszu niepodległości powinniśmy na nowo zrozumieć, że wolność wymaga naszej codziennej troski i pracy, także troski o trzeźwość. Odwołując się do słów św. Jana Pawła II, poprzez ten Program mówimy wszystkim Polakom: Nie ma wolności bez trzeźwości! Co więcej: nie ma przyszłości człowieka i Narodu bez trzeźwości!” – pisze w ,,Narodowym Programie Trzeźwości” ks. bp. Tadeusz Bronakowski, przewodniczącego Zespołu ds. Apostolstwa Trzeźwości.

Wśród licznych celów programu do najważniejszych należą: rozpowszechnianie wiedzy na temat działania alkoholu, przeciwdziałanie wszelkim formom użycia przemocy na tle alkoholowym oraz wsparcie społeczne osób i instytucji pracujących na rzecz trzeźwości.

 

Gdzie szukać pomocy?

Leczenie odwykowe prowadzi się w zakładach leczniczych, które wykonują swoją działalność stacjonarnie, całodobowo lub ambulatoryjnie. Listę placówek wykonujących działalność leczniczą można znaleźć [tutaj].

Na obszarze województwa podmioty lecznicze tworzą i prowadzą samorządy wojewódzkie (Wojewódzki Ośrodek Terapii Uzależnienia i Współuzależnienia), natomiast na obszarze powiatu samorządy powiatowe. Podmioty te udzielają pomocy w zakresie leczenia odwykowego, terapii współuzależnienia i profilaktyki oraz pomocy psychologicznej i socjoterapeutycznej. Pomoc świadczona jest nieodpłatnie.

Na terenie Polski są również placówki, które oferują leczenie odwykowe odpłatnie – prywatne ośrodki leczenia uzależnienia i współuzależnienia. Żeby działać zgodnie z prawem muszą być one zarejestrowane w rejestrze podmiotów leczniczych prowadzonym przez urzędy wojewódzkie.

Należy pamiętać, że poddanie się terapii odwykowej jest dobrowolne, jednakże w ściśle określonych przypadkach sąd w postępowaniu nieprocesowym może osoby uzależnione zobowiązać do poddania się leczeniu.

Upoważnioną do zainicjowania postępowania w przedmiocie leczenia odwykowego jest gminna lub miejska komisja rozwiązywania problemów alkoholowych. Powoływana jest przez wójtów/burmistrzów/prezydentów miast, a w jej skład wchodzą osoby przeszkolone do zapobiegania i przeciwdziałania alkoholizmowi. Z wnioskiem do komisji o skierowanie osoby uzależnionej na leczenie może wystąpić zarówno członek rodziny, jak i każda inna osoba czy instytucja. Wniosek ten musi być uzasadniony i udokumentowany – procedurę wdraża się wobec osób, u których nadużywanie alkoholu powoduje rozkład życia rodzinnego, demoralizację nieletnich lub w przypadku, gdy osoba taka systematycznie zakłóca spokój czy porządek publiczny.

W ramach działalności gmin, w celu wsparcia rodzin z problemem alkoholowym, prowadzone są świetlice socjoterapeutyczne. Ich zadaniem jest pomoc w opiece i wychowaniu dzieci z rodzin problemowych, także tych dotkniętych chorobą alkoholową. Wsparcia udzielają również działające w każdej gminie Ośrodki Pomocy Społecznej  (w zakresie załatwiania spraw bytowych i urzędowych) oraz Interdyscyplinarne Zespoły ds. Przeciwdziałania Przemocy – w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinach z różnymi problemami, w tym alkoholowym.

Rodziny mogą również szukać pomocy dzwoniąc pod numery telefonów zaufania, między innymi:

– ,,Niebieska linia”, tel. 801 120 002 – linia, na której udzielane jest wsparcie ofiarom przemocy w rodzinie;

– Pomarańczowa Linia, tel. 801 140 068 – konsultacyjno – interwencyjna linia dla rodziców, którzy czują się bezradni wobec faktu przyjmowania przez dzieci alkoholu;

– Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka, tel. 800 121 212 – linia interwencyjna, na której udzielane jest niezbędne wsparcie dzieciom i młodzieży.

 

Klaudia Nowakowska/Ostrzegamy.online

Szanowni Państwo,

w związku z wejściem w życie Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO) informujemy, że Administratorem danych osobowych jest Fundacja Lux Veritatis z siedzibą w Warszawie (01-192) przy ul. Leszno 14.

Szczegółowe informacje dotyczące przetwarzania Państwa danych osobowych znajdują się w Polityce przetwarzania danych osobowych dostępnej TUTAJ

Prosimy pamiętać, że zawsze można udzieloną zgodę odwołać.

JAKIE DANE GROMADZIMY?
Jako administrator Państwa danych osobowych informujemy, że przetwarzamy Państwa dane które są zbierane podczas korzystania przez Państwa z naszej strony: Państwa zapisy na Newsletter (o ile takie wystąpią), pliki cookies umożliwiające właściwą prezentację naszej strony.

KTO BĘDZIE ADMINISTRATOREM PAŃSTWA DANYCH?

Administratorami Państwa danych będziemy my: Fundacja Lux Veritatis z siedzibą w Warszawie (01-192) przy ul. Leszno 14, wpisana przez Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie, XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego do Rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej i Rejestru przedsiębiorców pod nr KRS: 0000139773; nr NIP: 896-11-69-046, nr REGON: 931899215

JAKI MAMY CEL W PRZETWARZANIU PAŃSTWA DANYCH OSOBOWYCH?
Przetwarzamy te dane w celach opisanych w naszej polityce, między innymi aby w prawidłowy sposób wyświetlić Państwu stronę internetową.